En dan is het stil geworden... in huis in de familie op school.
Na de dagen van begeleiden en vormgeven van de uitvaart en het afscheid nemen van uw dierbare, heb ik nog een aantal keer contact met u, maar daarna zult u zelf de draad van het leven weer op moeten pakken. Hoe graag ik het ook zou willen, dit kan ik niet voor u doen.
Om uw verlies een plaats te geven is het nodig uw emoties en gevoelens te doorleven.
Dit heet rouwen en rouwen is heel hard werken!
Ook is het een proces van aanpassen.
U moet uzelf aanpassen aan de totaal vernieuwde en veranderde omgeving.
U moet als het ware opnieuw “leren leven”. Ik realiseer me heel goed dat dat erg moeilijk is. Als u daar prijs op stelt wil ik zeker proberen u daarbij te helpen. Door op bezoek te komen en naar u te luisteren.
Belangrijk is: ieder verwerkt zijn verdriet op zijn of haar eigen manier.
Er zijn geen regels voor en er staat zeker ook geen tijd voor! Niets is gek en alles kan en mag!
Enkele weken na de uitvaart neem ik contact met u op om te vragen hoe het met u gaat.
We maken indien u daar prijs op stelt een afspraak om de uitvaart nog eens door te spreken.
We hebben immers samen een intensieve tijd met elkaar beleefd en emoties met elkaar gedeeld.
Misschien heeft u nog vragen of is er iets waarmee ik u verder nog kan helpen, ik denk dan aan: bedankkaartjes of advertentie, een gedenksteen enz.
Een jaar na het overlijden kom ik weer bij u langs om u te laten weten dat ik aan u denk en u nogmaals sterkte te wensen in de dagen van herinneringen aan een jaar geleden.